دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
4
2
2016
09
21
بررسی بعضی از شاخصهای زیستی چهار گونه جنس Alosa در سواحل دریای خزر (محدوده سواحل خزرآباد ساری تا بابلسر)
1
17
FA
حسن
تقوی
استادیار گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه مازندران
taghavi25@yahoo.com
علی
عباسی
دانشجوی کارشناسی ارشد زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه مازندران
abbasi.ali39@yahoo.com
حسن
فضلی
دانشیار پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلات کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
hn_fazli@yahoo.com
هدف از این مطالعه مقایسه بعضی از ویژگیهای زیستی شامل طول کل، وزن بدن، سن و جنسیت چهار از جنس Alosa (Alosa braschnikowi، A. kessleri، A. saposchnikowii و A. caspia) در سواحل استان مازندران در دریای خزر می باشد. براساس نتایج بدست آمده بیشترین میانگین(± انحراف معیار) طول کل و وزن بدن مربوط به گونه A.braschnikowi بترتیب 32/4±65/27 سانتیمتر و 25/172±05/262 گرم بوده است. همبستگی معنی داری بین طول کل و وزن بدن ماهی در هر چهار گونه مشاهده شد(0.001>P). نسبت جنسی نر:ماده چهار گونه بترتیب 35/1:1، 28/1:1، 40:1/1 و 38/1:2 بوده و فقط نسبت جنسی گونه A.saposchnikowii نسبت به 1:1 اختلاف معنی داری داشته است. شاخص گنادوسوماتیک (GSI) در بین چهار گونه شگ ماهی دریای خزر از تفاوت معنی داری برخوردار است(P
دریای خزر,شاخصهای رشد,Alosa braschnikowi,Alosa kessleri,Alosa caspia,Alosa saposchnikowii
https://japb.guilan.ac.ir/article_2039.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2039_351117dea39132703ad10a0ef87a29d2.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
4
2
2016
09
21
ارزیابی سمیت حاد نانوذرات دیاکسید تیتانیوم (TiO2 NPs) بر شاخصهای خونشناسی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) و ماهی کُلمه (Rutilus rutilus)
19
34
FA
سید علی اکبر
هدایتی
0000-0002-3014-1926
استادیار گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
hedayati@gau.ac.ir
فاطمه
دارابی تبار
دانشجوی دکتری بومشناسی آبزیان، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
darabitabar@gmail.com
شیدا
احمدوند
کارشناس ارشد تکثیر و پروش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ahmadvand.sheyda@yahoo.com
شراره
احمدوند
کارشناس ارشد تکثیر و پروش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
با وجود گسترش نانوفناوری در صنایع مختلف، مطالعات در زمینه تعیین غلظت کشندگی نانوذرات برای ماهیان به حد کافی صورت نگرفته است. از این رو در پژوهش حاضر میزان سمیت نانوذرات تیتانیوم (دیاکسید تیتانیوم) در بچه ماهیان کپور معمولی و کلمه مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این آزمایش 105 قطعه بچه ماهی کلمه و کپور معمولی به ترتیب با طول کل 57/0±46/5 سانتیمتر و 30/0±36/7 سانتیمتر در آکواریومهای 60 لیتری با سه تکرار به مدت 96 ساعت قرار داده شدند. طبق مقادیر LC<sub>50</sub> پس از انجام آزمایشها، میزان سمیت نانوذرات تیتانیوم برای کپور معمولی و کُلمه به ترتیب 47/0±44/12523 و 96/1±37/8693 قسمت در میلیون به دست آمد. بعد از 7 روز قرارگیری ماهیان در معرض غلظت تحت کشنده نانوذرات دیاکسید تیتانیوم، از آنها خونگیری شد. با مقایسه شاخصهای خونی بچه ماهیان، در اغلب شاخصها اختلاف معنیداری مشاهده شد. میزان گلبول قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت در غلظت تحتکشنده نانو دی اکسید تیتانیوم نسبت به گروه شاهد کاهش معنیداری داشت (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات دیاکسید تیتانیوم میتوانند اثر منفی بر پارامترهای خونی ماهی کپور معمولی و کلمه داشته باشند و باعث کاهش میزان گلبول قرمز و هموگلوبین در خون و در نهایت سبب مرگ ماهیان شوند.
نانو دیاکسید تیتانیوم,غلظت کشندگی,کپور معمولی,کُلمه,شاخصهای خونی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2026.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2026_2a1c238fd26ed2d00170df54bcf8ae5e.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
4
2
2016
09
21
تثبیت آنزیم پروتئاز Penaeus vanamei بر روی نانولولههای کربنی و بررسی فعالیت و پایداری آن
35
56
FA
پیمان
دهقان
دانشجوی کارشناسی ارشد زیستشناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان
احمد
همایی
0000-0003-4310-0637
استادیار گروه بیوشیمی، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان
a.homaei@hormozgan.ac.ir
پسماند صنعت آبزیان غنی از پروتئین بوده و بهترین راه بدست آوردن این مواد آلی استفاده از آنزیمهای پروتئاز است. از این رو، انتخاب یک پروتئاز مقاوم از یک گونه آبزی و استفاده از یک بستر مناسب برای تثبیت و استفاده طولانی مدت آن بسیار با اهمیت است. در این پژوهش پروتئاز خالص شده از میگوی <em>Penaeus vanamei</em> روی نانولولههای کربنی چندجداره (MWCNT<sub>S</sub>) تثبیت شد. پس از فعال کردن نانولولهها با اسید نیتریک، به منظور اتصال الکترواستاتیک آنزیم به آن، محلول پروتئینی با غلظت mg/mL7 به نانولولهها اضافه شد و محلول به دست آمده به مدت 4 ساعت در دمای C°10 انکوبه شد. بعد از 3 بار شستشو با بافر فسفات (pH 5/7)، نانوآنزیم در mL1 بافر فسفات حل شد. بر اساس نتایج به دست آمده، تثبیت آنزیم روی بستر نانولولههای کربنی، پایداری طولانی مدت، پایداری حرارتی و پایداری درpH های بحرانی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید. دمای بهینه آنزیم تثبیت شده از60 به C°80 افزایش یافت و pH بهینه تغییری نکرد. شاخصهای سینتیکی آنزیم (K<sub>m</sub> و k<sub>cat</sub>) نیز در هنگام تثبیت دستخوش تغییر شدند. این نتایج نشان میدهد که از آنزیم پروتئاز <em>Penaeus vanamei</em> تثبیت شده بر روی نانولولههای کربنی چندجداره، به دلیل پایداری بالا، میتوان برای کاربردهای بیوتکنولوژی استفاده کرد.
تثبیت,آنزیم پروتئاز,میگوی Penaeus vanamei,نانولولههای کربنی چندجداره
https://japb.guilan.ac.ir/article_2044.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2044_33f023bcdb45bdae360bf4651d941a98.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
4
2
2016
09
21
پاسخهای استرس و خونشناسی بچه ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) به دستکاریهای ناشی از صید
57
74
FA
بهرام
فلاحتکار
استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان
falahatkar@guilan.ac.ir
عبدالعی
راهداری
دانشجوی دکتری شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان
rahdari67@gmail.com
الدوز
باقرپور
کارشناس ارشد شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان
oldouz.bagherpour@gmail.com
با توجه به جایگاه ماهی کپور نقرهای (<em>Hypophthalmichthys molitrix</em>) در سیستم پرورش چند گونهای کپورماهیان، در این مطالعه تاثیر استرس ناشی از صید، دستکاری و حمل و نقل بر شاخصهای استرس و خونشناسی بچه ماهیان کپور نقرهای مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، شاخصهای مذکور قبل از حمل و نقل (بدون دستکاری)، در حین صید و 1، 3، 6، 12، 24 و 48 ساعت پس از انتقال بچه ماهیها با متوسط وزن 5/1±5/13 گرم اندازهگیری شد. شاخصهای استرس شامل کورتیزول، گلوکز و لاکتات در طی زمانهای مختلف دارای اختلاف معنیداری بودند (05/0>P)، به طوری که میزان کورتیزول و گلوکز پلاسما از هنگام صید تا 12 ساعت پس از آن افزایش یافت و پس از 24 ساعت کاهش معناداری پیدا کرد، ولی تا 48 ساعت بعد از صید به مقدار قبل از صید نرسید. بیشترین و کمترین مقدار لاکتات به ترتیب در زمان صید و 12 ساعت بعد از آن مشاهده شد. به استثنای تعداد مونوسیتها، همه شاخصهای خونشناسی شامل تعداد گلبولهای سفید، تعداد گلبولهای قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، وزن متوسط هموگلوبین گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولهای قرمز، درصد نوتروفیلها و لنفوسیتها در طی زمانهای مختلف دارای اختلاف معنیداری بودند (05/0>P). مقدار هموگلوبین و هماتوکریت 12 ساعت بعد از صید افزایش معناداری پیدا کرد (05/0>P). نتایج بررسی شاخصهای خونشناسی و استرس نشان داد که با توجه به تاثیرات استرس ناشی از صید و حمل و نقل بر وضعیت فیزیولوژیک بچه ماهیان کپور نقرهای، برای حفظ سلامتی و افزایش بقای بچه ماهیان باید از روشهایی با کمترین میزان دستکاری ماهی، استفاده کرد.
استرس,شاخصهای خونی,کورتیزول,گلوکز,آبزیپروری,کپور نقره ای
https://japb.guilan.ac.ir/article_2027.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2027_197e55edd35e2144abf9acfb5d65cfb5.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
4
2
2016
09
21
فیلوژنی مولکولی حلزون مخروطی دریایی Conus frigidus Reeve, 1848 از سواحل خلیج فارس (لارک و قشم) با استفاده از بارکدگذاری DNA
75
97
FA
حلیمه
رجبی
دانشجوی دکتری زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
halimeh.rajabi@gmail.com
حسین
ذوالقرنین
دانشیار گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر
zolgharnein@kmsu.ac.ir
محمد تقی
رونق
استادیار گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر
mt.ronagh@yahoo.com
احمد
سواری
استاد گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
savari53@yahoo.com
محمد شریف
رنجبر
0000-0002-1093-2392
استادیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان
sharif.ranjbar@hormozgan.ac.ir
حلزون مخروطی <em>Conus frigidus</em> شکمپای دریایی شکارگر و سمی از کلاد <em>Virgiconus</em> است که در سواحل قشم و لارک یافت میشود. گونههای این کلاد از نظر ریختشناختی بسیار شبیه به هم هستند و گاهی به خطا نامگذاری میشوند. بنابراین، شناسایی مولکولی آنها حائز اهمیت است. در این مطالعه، استخراج DNA به روش CTAB انجام شد. از قطعه ژن COI به عنوان بارکد در شناسایی این گونه استفاده شد. پس از تکثیر قطعه ژن و توالییابی آن، درختهای تبارشناسی با استفاده از نرمافزارهای MEGA 6 و MrBayes 3.2 ترسیم شدند. نتایج نشان داد توالیهای نوکلئوتیدی قطعه ژن COI گونه <em>C. frigidus</em> در دو ساحل قشم و لارک با توالی گونه <em>C. frigidus</em> از ناحیه اندوپاسفیک تنها در یک نوکلئوتید اختلاف داشتند. رسم درخت تبارشناسی گونههای کلاد <em>Virgiconus</em> بیانگر تفاوت چشمگیر این گونه با گونههای مختلف در این کلاد بود. از این رو، به نظر می رسد که خواستگاه <em>C. frigidus</em> خلیج فارس، از گونههای مشابه آن در سواحل اقیانوس هند و آرام باشد. زمانی که شناسایی گونهها به دلیل شباهتهای ریختشناسی در کلاد <em>Virgiconus</em> مشکل میشود، شناسایی بر اساس ژن COI در تفکیک گونهها بسیار مفید خواهد بود.
COI,Conus frigidus,خلیج فارس,فیلوژنی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2040.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2040_907b256ca62d81b48b8241d8c5667559.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
4
2
2016
09
21
اثر آفتکش دلتامترین بر میزان آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای Mytilaster lineatus
99
111
FA
شاهین
شریعت پناهی
کارشناس ارشد محیط زیست، مدیر فضای سبز شرکت خصوصی
shahinshariatpanahi@gmail.com
شیلا
صفائیان
دانشیار گروه زیستدریا، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی
shila2462462@yahoo.co.in
محمد
عبدالهی
استادیار گروه سمشناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه تهران
mohammad@sina.tums.ac.ir
در مطالعه حاضر به بررسی اثر آفتکش دلتامترین بر روی فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای <em>Mytilaster lineatus</em> پرداخته شده است. بر اساس این مطالعه فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای <em>M. lineatus</em> در معرض غلظتهای زیر حد کشندگی سم دلتامترین، در کمترین غلظت (5/0 میلیگرم در لیتر) برابر با 1291/0±665/15 میکرومول در دقیقه در میلیگرم پروتئین و در بیشترین غلظت (1 میلیگرم در لیتر) برابر با 4334/0±912/11 میکرومول در دقیقه در میلیگرم پروتئین سنجش شد. همچنین با توجه به نتایج آماری به دست آمده به روش آنالیز واریانس یکطرفه، برای سم دلتامترین در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر اختلاف معنیداری در سطح فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای <em>M. lineatus</em> دیده نشد (05/0<P). ولی درغلظتهای 75/0 میلیگرم در لیتر و 1 میلیگرم در لیتر سم دلتامترین اختلافات معنیداری در سطوح فعالیت آنزیم استیلکولین استراز مشاهده شد (05/0>P). نتایج به دست آمده از بررسی سطوح فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای <em>M. lineatus</em> در برابر سم دلتامترین در غلظتهای زیر حد کشندگی، نشان داد که اثر بازدارندگی سم دلتامترین بر فعالیت این آنزیم از غلظت 75/0 میلیگرم در لیتر نمایان شد و با افزایش بیشتر غلظت دلتامترین فعالیت آنزیم استیلکولین استراز نیز بیشتر کاهش یافت.
استیل کولین استراز,Mytilaster lineatus,دلتامترین,حد کشندگی,اثر بازدارندگی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2042.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2042_1a80043a50a6490279c6e529c7da3534.pdf