دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
04
18
ارزیابی سمیت نانوذره اکسید مس بر سیانوباکتری Anabaena sp. بومی تالابهای گیلان
1
20
FA
رضا
کریمی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
rkrezakarimi3@gmail.com
اکبر
نورسته نیا
دانشیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
a_nor2000@yahoo.com
حسین
عباسپور
دانشیار گروه زیستشناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
abbaspour75@yahoo.com
سکینه
سعیدی سار
استادیار گروه زیستشناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
s_saeidisar@yahoo.com
اکرم
سادات نعیمی
استادیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
a_naeemi@guilan.ac.ir
10.22124/japb.2018.7224.1157
با توجه به این که افزایش نانوذرات تهدیدی جدی برای انسان، موجودات و اکوسیستمهای آبی به شمار میآید، سمیت نانوذرات اکسید مس (CuO-NPs) روی سیانوباکتری <em>Anabaena</em> sp. با استفاده از آزمون مهار رشد (OECD201) در غلظتهای مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. بدین ترتیب که سیانوباکتری مذکور در محیط کشت زایندر منفی (Z-8-N) و در شرایط بهینه نور و دما و تحت شرایط هوادهی در اتاقک کشت رشد داده شد. پس از شروع فاز لگاریتمی رشد، نمونهها در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت در معرض غلظتهای مختلف نانوذره اکسید مس قرار داده شدند. تعداد سلولهای سیانوباکتریایی هر روز شمارش شد و تجزیه و تحلیل دادهها بر اساس روش Probit Analysis انجام شد. مقدار غلظت موثر (EC<sub>50</sub>)، غلظت بدون اثر (NOEC)، نرخ رشد ویژه (μ)، زمان دو برابر شدن (G)، درصد مهار رشد (I%) و مقدار کلروفیل محاسبه شد. شاهد (رشد در محیط فاقد نانوذرات اکسید مس) و تیمارها در فواصل زمانی مشخص از نظر تراکم سلولی و درصد مهار رشد تفاوت معنیدار نشان دادند. علاوه بر این در محتوای کلروفیلی تیمارهای مختلف نسبت به شاهد تفاوت معنیداری مشاهده شد. به نظر میرسد، کاهش کارایی فتوسنتز یکی از مسیرهایی باشد که باعث خسارات قابل توجه نانوذرات اکسید مس بر <em>Anabaena</em> sp. میشود.
اکسید مس,آنابنا,آلودگی نانوذرات,اکوسیستم آبی,مهار رشد
https://japb.guilan.ac.ir/article_2787.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2787_3fb849e1bab8abb05b57d05beeeedd81.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
04
09
تاثیر نانوالیاف کیتوزان مشتق از پوشش کیتینی میگوی ببری خلیج فارس (Penaeus semisulcatus) بر تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای زایشی
21
42
FA
طوبی
میرزاپور
استادیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
dr.tooba72@gmail.com
ابوالفضل
بایرامی
دانشیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
abolfazlbayrami@gmail.com
تورج
سهرابی لنگرودی
استادیار بخش اطلاعات علمی، موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
tsohrabi@gmail.com
10.22124/japb.2018.9408.1219
در این مطالعه امکان تمایز سلولهای بنیادی به سلولهای زایشی مردانه در شرایط کشت سه بعدی بر روی نانوالیاف کیتوزان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، نانوالیاف کیتوزان از کیتین میگوی ببری خلیج فارس با روش الکتروریسی تهیه و به عنوان محیط سه بعدی با قطر منافذ مشخص برای کشت استفاده شد. سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSC) بر روی این داربست در حضور محیط کشت شرایطی شده حاصل از سلولهای سرتولی قرار گرفتند. BMP4 نیز به عنوان عامل خارجی اضافه شد. بنیادینگی سلولهای MSC بند ناف و تمایز آنها به سلولهای زایشی به ترتیب با بررسی بیان ژنهای CD34، CD44 و CD105 و ژنهای اختصاصی سلولهای زایشی (Plzf، Stra8، Oct4 و Prm1) 10 و 15 روز پس از کشت در دو گروه شاهد (فاقد داربست کیتوزان) و گروه کشت سه بعدی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد در هر دو گروه، سلولهای MSC ژنهای CD44 و CD105 را بیان کردند، ولی برای مارکر هماتوپویتیک (CD34) منفی بودند. کشت سلولها بر روی بستر نانوالیاف کیتوزان بیشترین خاصیت القایی را در بیان مثبت Stra8 پس از گذشت 15 روز از کشت و تولید سلولهای زایشی از سلولهای بنیادی بند ناف داشت. این مشاهدات میتواند افقهای جدیدی را از تکوین سلولهای زایشی با استفاده از سلولهای بنیادی و بستر نانوالیاف روشن کند.
نانوالیاف کیتوزان,کشت سه بعدی,سلول زایشی,سلول بنیادی مزانشیمی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2809.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2809_135e7190a9cabfd442ad0194c2ef3395.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
06
21
تاثیر پروبیوتیک پروتکسین بر رشد، بقا و شاخصهای خونی بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi)
43
64
FA
محمد
عفراوی
کارشناس ارشد تکثیر و پرورش آبزیان، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
moslem.shilat@gmail.com
مژگان
خدادادی
دانشیار گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
mjkhodadadi@gmail.com
مهران
جواهری بابلی
دانشیار گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
mehranjavaheri@gmail.com
10.22124/japb.2018.6777.1144
پروبیوتیکها میکروارگانیسمهای زندهای هستند که برای بهبود سلامتی میزبان به مکملهای غذایی اضافه میشوند. بررسی حاضر به منظور بررسی تاثیر پروبیوتیک تجاری پروتکسین (Protexin®) بر رشد، بقا و شاخصهای خونی ماهی بنی (<em>Mesopotamichthys sharpeyi</em>) با وزن اولیه 45/0±62/15 گرم، در مرکز تحقیقات تکثیر و پرورش آبزیان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، انجام شد. به این منظور 360 قطعه ماهی به مدت 60 روز و در 12 وان و چهار تیمار شاهد، تیمار 1 (5/0 درصد)، تیمار 2 (1 درصد) و تیمار 3 (5/1 درصد) پروبیوتیک پروتکسین (با سه تکرار) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای حاوی پروبیوتیک به ویژه تیمار 3، باعث افزایش معنیدار در افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن، بازده غذایی و پروتئین و کاهش ضریب تبدیل غذایی شد. در هیچ کدام از تیمارها تلفات مشاهده نشد. همچنین در انتهای دوره آزمایشهای خونی حاکی از افزایش هموگلوبین (در هر سه تیمار دارای پروبیوتیک)، سلولهای منوسیت (تیمار 1)، هتروفیل و بازوفیل (در هر سه تیمار) در مقایسه با شاهد بود. گلبولهای سفید و قرمز در تمام تیمارها نسبت به شاهد کاهش یافتند. نتایج نشان داد پروبیوتیک پروتکسین (به ویژه تیمار 5/1 درصد) قادر به افزایش رشد در ماهی بنی بود.
پروبیوتیک,رشد,بقا,شاخصهای خونی,ماهی بنی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2832.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2832_c88d6d5815b30b88d703f4c987ae14c9.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
06
21
شناسایی و تعیین خصوصیات ژن گلوتاتیون اس- ترانسفراز کلاس Mu در ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum)
65
78
FA
سلمان
احمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
salman.ahmadi5363@gmail.com
حسین
غفوری
استادیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
h.ghafoori@guilan.ac.ir
سجاد
صاری خان
مربی پژوهشی، بانک مولکولی، مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، تهران، ایران
hosein.ghafoori@gmail.com
10.22124/japb.2018.6304.1124
گلوتاتیون اس- ترانسفرازها (GSTs) یکی از آنزیمهای کلیدی فاز دوم متابولیسم داروها هستند که در سمزدایی سلولها و متابولیسم استرس اکسیداتیو پروکاریوتها و یوکاریوتها نقش دارند و این کار را از طریق اتصال گلوتاتیون احیا به گزنوبیوتیکها انجام میدهند. با توجه به نقش این آنزیمها در مقابله با آلودگیهای زیست محیطی و افزایش چشمگیر آلودگی دریای خزر در سالهای اخیر، شناخت نقش و عملکرد این آنزیمها، ضروری به نظر میرسد. هدف از این پژوهش شناسایی، توالییابی و تعیین خصوصیت ایزوفرم Mu گلوتاتیون اس- ترانسفراز (GSTM) ماهیسفید دریای خزر است. مراحل استخراج RNA، ساخت cDNA تکرشتهای و تکثیر ژن GSTM در PCR انجام شد. سپس ژن مورد نظر درون حامل pTZ57R/T قرار گرفت. حامل نوترکیب، به روش ترانسفورماسیون شیمیایی به سلولهای مستعد <em>E. coli</em> DH5α انتقال یافت. پس از استخراج حامل و توالییابی نوکلئوتیدی، توالی GSTMبا 625 نوکلئوتید به دست آمد. نتایج حاصل از همردیفی، حاکی از همسانی بالای 89 درصد GSTM ماهی سفید با سایر گونههای خانواده کپورماهیان است که ناحیه N-terminal آن همسانی بالاتری را در مقایسه با ناحیه C-terminal نشان میدهد. بیشترین آمینواسید موجود در ساختار GSTM لیزین است که نقش کلیدی را در ساختار گلوتاتیون اس- ترانسفراز بازی میکند. توالی نوکلئوتیدی GSTM با شماره دسترسی KY211992 در پایگاه NCBI به ثبت رسید.
گلوتاتیون اس- ترانسفراز,کلا س Mu,دریای خزر,ماهی سفید
https://japb.guilan.ac.ir/article_2831.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2831_edd91024bccf6eb9ad5a28a34bce0155.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
06
21
مقایسه اسیدهای چرب و ترکیبات بیوشیمیایی بدن در بچه ماهیان تولیدی مولدین پرورشی و مولدین وحشی فیلماهی (Huso huso)
79
94
FA
محمدرضا
قمی
دانشیار گروه شیلات، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
mrghomi@gmail.com
رمضان
شهریاری
کارشناس ارشد شیلات، مجتمع تکثیر و پرورش خاویاری شهید مرجانی، گرگان، ایران
10.22124/japb.2018.6943.1152
هدف این پژوهش، مطالعه ترکیبات بیوشیمیایی و ترکیب اسیدهای چرب بدن بچه ماهیان نورس از دو گروه مولدین پرورشی و مولدین وحشی فیلماهی (<em>Huso huso</em>) بود. بچه ماهیان نورس از گروه مولدین پرورشی (با وزن 07/0±430/0 گرم) و مولدین وحشی (با وزن 09/0±540/0 گرم) هر کدام در سه تکرار به میزان 40 گرم به آزمایشگاه انتقال یافتند و بر اساس روشهای استاندارد ترکیب لاشه و مقادیر انواع مختلف اسیدهای چرب آنها سنجش شد. نتایج اندازهگیریهای لاشه بچه ماهیان نورس نشان داد که تنها پروتئین دارای اختلاف معنیدار بین دو گروه بچه ماهیان نورس بود (05/0P<). به طوری که میزان آن در بچه ماهیان نورس حاصل از مولدین وحشی فیلماهی %22/13 از وزن تر و در بچه ماهیان نورس حاصل از مولدین پرورشی %21/11 از وزن تر بود. مقادیر اسیدهای چرب 3-ω (مولدین وحشی %84/0±92/13، مولدین پرورشی %10/0±07/12)، نسبت DHA/EPA (مولدین وحشی 27/2، مولدین پرورشی 83/1)، اسیدهای چرب MUFA (مولدین وحشی %30/0±89/31، مولدین پرورشی %64/0± 57/29) و اسیدهای چرب PUFA (مولدین وحشی %56/0± 51/24، مولدین پرورشی %31/0± 21/22) در بچه ماهیان نورس حاصل از مولدین وحشی فیلماهی به طور معنیداری (05/0P<) بیشتر از بچه ماهیان نورس حاصل از مولدین پرورشی بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بچه ماهیان نورس حاصل از مولدین پرورشی نسبت به مولدین وحشی دارای کمبود مواد تغذیهای بیشتری هستند.
فیلماهی,اسیدهای چرب,مولدین پرورشی,مولدین وحشی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2841.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2841_c70a3e62235371c1a8eb35c12259c8ad.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
06
21
تاثیر امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه بر شاخصهای خونی و تولیدمثلی ماهیان کوی (Cyprinus carpio) مولد
95
116
FA
محدثه
احمدنژاد
0000-0001-6252-9813
استادیار پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
m_ahmadnezhad@yahoo.com
محمد
صیاد بورانی
دانشیار پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
سهراب
دژندیان
کارشناس ارشد شیلات، پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
sohrab_dejandian@yahoo.com
عباس
متینفر
استاد موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
حسین
خارا
دانشیار گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
g.khara1354@yahoo.com
همایون
حسین زاده صحافی
0000000286525427
استاد موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
h_hosseinzadeh@yahoo.com
شهرام
دادگر
استادیار موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
shdadgar@yahoo.com
اسماعیل
صادقی نژاد
مربی پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
10.22124/japb.2018.9109.1208
با توجه به پیشرفت فنآوریهای الکترونیکی و تاثیر به کارگیری آنها بر محیط زیست به ویژه اکوسیستمهای آبی، لازم است تا به جنبههای گوناگون آن به ویژه در زمینه امواج الکترومغناطیسی و اثرات آنها بر ماهیان به عنوان مهمترین جانوران محیط زیست آبی با جنبههای اقتصادی توجه شود. در مطالعه حاضر تاثیر امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه (900 مگاهرتز) بر میزان برخی از شاخصهای خونی و تولیدمثلی ماهیان کوی نر و ماده بالغ طی مدت ده روز و در 3 گروه آزمایشی بررسی شد: گروه شاهد (بدون دریافت امواج)، تیمار1 و تیمار 2 (هر یک، روزانه 4 بار و هر بار 30 دقیقه در مجاورت تلفن همراه، به ترتیب در حالت روشن بدون مکالمه و در حالت برقراری تماس). در انتهای آزمایش از سیاهرگ دمی ماهیان خونگیری به عمل آمد و مقادیر شاخصهای RBC، WBC، Hb، Hct، MCV، MCH و MCHC با روشهای متداول خونشناسی و میزان هورمون GTH II با روش رادیو ایمونواسی (RIA) تعیین شد. مقادیر شاخصهای GSI و HSI نیز به ترتیب با اندازهگیری وزن گناد و کبد و محاسبه نسبت آنها با وزن بدن به دست آمد. موفقیت تولیدمثلی در مولدین نر و ماده شاهد بیشتر از دو تیمار دیگر بود. در هر دو جنس، شاخص HSI تیمار 2 به طور معنیداری افزایش داشت. در مولدین ماده کمترین میانگین RBC، Hb و Hct و در مولدین نر بیشترین میزان WBC و نوتروفیل و کمترین میزان لنفوسیت، به تیمار2 تعلق داشت. نتایج نشان داد امواج الکترومغناطیسی ناشی از تلفن همراه اثرات سوء زیستی متعددی بر ماهی کوی نر و ماده ایجاد کرد.
امواج الکترومغناطیسی,تولیدمثل,شاخص های خونی,ماهی کوی
https://japb.guilan.ac.ir/article_2861.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2861_7722b40b17b4f4bfb65cc801789777e2.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
06
21
تعیین ارتباط بین کمیت و کیفیت اسپرم با درصد لقاح و تفریخ تخم حاصل از تلاقی فردی در تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) وحشی
117
135
FA
علی
حلاجیان
دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
alihallajian@gmail.com
حسین علی
عبدالحی
استادیار بخش بیوتکنولوژی و ژنتیک، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
عبدالاحد
شادپرور
استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
shadparvar@yahoo.com
مهتاب
یارمحمدی
0000-0002-2116-8764
استادیار بخش بیوتکنولوژی و ژنتیک، موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
mahtabyarmohammadi@gmail.com
محمدعلی
یزدانی ساداتی
دانشیار بخش آبزیپروری، موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
myazdanisadati@yahoo.com
10.22124/japb.2018.6985.1153
این مطالعه به منظور تعیین نقش اسپرم در درصد لقاح و تفریخ تاسماهی ایرانی (<em>Acipenser persicus</em>) به انجام رسید. بدین جهت، بین اسپرم سه مولد نر با تخمکهای سه مولد ماده در یک طرح فاکتوریل 3×3 تلاقی انجام شد. ابتدا، درصد تحرک و تراکم اسپرم، درصد اسپرماتوکریت، pH و اسمولاریته اسپرم و همچنین تعداد میکروپیل، قطر و تعداد تخمک در هر گرم بررسی شد. سپس یک میلیلیتر اسپرم از هر مولد نر با 100 گرم تخمک از هر مولد ماده لقاح داده شد. به این ترتیب 9 تیمار F1M1 ، F1M2، F1M3، F2M1، F2M2، F2M3، F3M1، F3M2 و F3M3 ایجاد شد (هر تیمار با سه تکرار). تعیین درصد لقاح 5 ساعت پس از لقاح و تخم گشایی پس از گذشت 6 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که متوسط تعداد میکروپیل مادهها به ترتیب 6، 8 و 9 عدد و تحرک اسپرم نرها به ترتیب 50، 60 و 80 درصد بود. تیمار F3M3 بالاترین درصد لقاح و نرخ تفریخ لارو و تیمار F3M1 کمترین درصد لقاح و تیمار F1M1 پایینترین نرخ تفریخ را داشت. نتایج اندازهگیری شاخصهای اسپرم مولدین نر نشان داد که تراکم بالای اسپرم با تعداد میکروپیل تخمک جهت افزایش درصد لقاح، ارتباط نداشت و اختلاف معنیداری بین تعداد میکروپیل و شاخصهای اندازهگیری شده در اسپرم با درصد لقاح مشاهده نشد (05/0<P). بر اساس آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین تراکم اسپرم با درصد لقاح (603/0- = r، 01/0P<) و نرخ تفریخ (175/0- = r، 01/0P<) منفی بود. بین تعداد میکروپیل با درصد لقاح (574/0 = r، 01/0P<) و بین اسمولاریته با درصد لقاح (511/0 = r، 01/0P<) و نرخ تفریخ لارو (288/0=r، 01/0P<) ارتباط مثبت وجود داشت. با توجه به تعداد زیاد میکروپیل تخمک در ماهیان خاویاری، برای افزایش درصد لقاح باید تراکم اسپرم آن کم ولی کیفیت، مدت زمان و تحرک اسپرم آن زیاد باشد.
تاسماهی ایرانی,اسپرم,تخمک,درصد لقاح,درصد تفریخ
https://japb.guilan.ac.ir/article_2870.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2870_c859f34ca7d0fe6ff635dcb0ada42be0.pdf
دانشگاه گیلان
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2538-5429
6
1
2018
06
21
تاثیر فیلترهای آب حاوی نانوذرات نقره طی دوران انکوباسیون بر تغییرات متابولیت لاکتات و آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز و لاکتات دهیدروژناز در جنین تاسماهی ایرانی Acipenser persicus
137
155
FA
ساحل
سلطان کریمی
دکترای شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
sahelsolankarimi@yahoo.com
محمدرضا
کلباسی
استاد گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
mkalbassi@gmail.com
10.22124/japb.2018.6815.1145
نانوذره نقره به دلیل داشتن خواصی ضدباکتریایی، به یکی از پرمصرفترین ترکیبات نانویی تبدیل شده است و با توجه به توسعه استفاده از نانوذرات، خطرات ناشی از رهایش این مواد، از محصولات حاوی آنها به محیط زیست وجود دارد. در پژوهش حاضر، شش نوع فیلتر حاوی درصدهای متفاوت نانوذرات نقره (25/0، 5/0 و 1 درصد) همراه و بدون آمینوپروپیل تریاتوکسی سیلان (APTES)، به همراه یک فیلتر شاهد، برای کنترل قارچ <em>Saprolegnia</em> در انکوباتور تخم تاسماهی ایرانی به کار گرفته شد که دو نوع از آنها )حاوی یک درصد نانونقره) به عنوان فیلتر بهینه به طور کامل موفق به کنترل قارچ <em>Saprolegnia</em> شدند. فیلتر اول فاقد و فیلتر دوم حاوی آمینوپروپیل تریاتوکسی سیلان بود. سپس اثرات این فیلترهای بهینه بر روی جنینهای تاسماهی ایرانی نگهداری شده در این انکوباتورها، به وسیله سنجش تغییرات آنزیمهای اکسیداتیو گلوتاتیون پراکسیداز و لاکتات دهیدروژناز به روش اسپکتروسکوپی و همچنین سنجش تغییرات متابولیت لاکتات به روش متابولومیکس بر پایه HNMR، در روزهای دوم و چهارم دوره انکوباسیون در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از فیلترهای حاوی نانوذرات نقره به دلیل رهایش نقره از فیلتر به داخل آب و واکنش نقره با گروه تیول گلوتاتیون پراکسیداز، سبب کاهش معنیدار این آنزیم در هر دو نوبت نمونهبرداری شد. همچنین کاهش لاکتات و لاکتات دهیدروژناز در دومین روز انکوباسیون و همچنین افزایش معنیدار آنها در چهارمین روز انکوباسیون به دلیل اختلال در فعالیت لاکتات دهیدروژناز در دومین روز انکوباسیون و ایجاد شرایط هیپوکسی در چهارمین روز انکوباسیون مشاهده شد. نتایج حاضر حاکی از آن است که سنجش آنزیم لاکتات دهیدروژناز و متابولیت لاکتات نسبت به گلوتاتیون پراکسیداز، نشانگر زیستی مناسبتری برای ارزیابی زود هنگام تغییرات درون سلولی برای آن دسته ماهیانی است که تحت تاثیر نانوذرات نقره قرار گرفتهاند.
تاسماهی ایرانی,نانوذرات نقره,لاکتات دهیدروژناز,گلوتاتون پراکسیداز,لاکتات,متابولومیکس
https://japb.guilan.ac.ir/article_2895.html
https://japb.guilan.ac.ir/article_2895_02dd191fa7a8c4e2789e35ba8ed884dc.pdf