2024-03-29T01:56:09Z
https://japb.guilan.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=392
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
JAPB Cover Page-Farsi-V4-N2
JAPB Cover Page-Farsi-V4-N2
JAPB Cover Page-Farsi-V4-N2
2016
09
16
1
4
https://japb.guilan.ac.ir/article_2167_182ee8ac69896d0d9c7557d5122b3785.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
بررسی بعضی از شاخصهای زیستی چهار گونه جنس Alosa در سواحل دریای خزر (محدوده سواحل خزرآباد ساری تا بابلسر)
حسن
تقوی
علی
عباسی
حسن
فضلی
هدف از این مطالعه مقایسه بعضی از ویژگیهای زیستی شامل طول کل، وزن بدن، سن و جنسیت چهار از جنس Alosa (Alosa braschnikowi، A. kessleri، A. saposchnikowii و A. caspia) در سواحل استان مازندران در دریای خزر می باشد. براساس نتایج بدست آمده بیشترین میانگین(± انحراف معیار) طول کل و وزن بدن مربوط به گونه A.braschnikowi بترتیب 32/4±65/27 سانتیمتر و 25/172±05/262 گرم بوده است. همبستگی معنی داری بین طول کل و وزن بدن ماهی در هر چهار گونه مشاهده شد(0.001>P). نسبت جنسی نر:ماده چهار گونه بترتیب 35/1:1، 28/1:1، 40:1/1 و 38/1:2 بوده و فقط نسبت جنسی گونه A.saposchnikowii نسبت به 1:1 اختلاف معنی داری داشته است. شاخص گنادوسوماتیک (GSI) در بین چهار گونه شگ ماهی دریای خزر از تفاوت معنی داری برخوردار است(P
دریای خزر
شاخصهای رشد
Alosa braschnikowi
Alosa kessleri
Alosa caspia
Alosa saposchnikowii
2016
09
21
1
17
https://japb.guilan.ac.ir/article_2039_351117dea39132703ad10a0ef87a29d2.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
ارزیابی سمیت حاد نانوذرات دیاکسید تیتانیوم (TiO2 NPs) بر شاخصهای خونشناسی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) و ماهی کُلمه (Rutilus rutilus)
سید علی اکبر
هدایتی
فاطمه
دارابی تبار
شیدا
احمدوند
شراره
احمدوند
با وجود گسترش نانوفناوری در صنایع مختلف، مطالعات در زمینه تعیین غلظت کشندگی نانوذرات برای ماهیان به حد کافی صورت نگرفته است. از این رو در پژوهش حاضر میزان سمیت نانوذرات تیتانیوم (دیاکسید تیتانیوم) در بچه ماهیان کپور معمولی و کلمه مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این آزمایش 105 قطعه بچه ماهی کلمه و کپور معمولی به ترتیب با طول کل 57/0±46/5 سانتیمتر و 30/0±36/7 سانتیمتر در آکواریومهای 60 لیتری با سه تکرار به مدت 96 ساعت قرار داده شدند. طبق مقادیر LC50 پس از انجام آزمایشها، میزان سمیت نانوذرات تیتانیوم برای کپور معمولی و کُلمه به ترتیب 47/0±44/12523 و 96/1±37/8693 قسمت در میلیون به دست آمد. بعد از 7 روز قرارگیری ماهیان در معرض غلظت تحت کشنده نانوذرات دیاکسید تیتانیوم، از آنها خونگیری شد. با مقایسه شاخصهای خونی بچه ماهیان، در اغلب شاخصها اختلاف معنیداری مشاهده شد. میزان گلبول قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت در غلظت تحتکشنده نانو دی اکسید تیتانیوم نسبت به گروه شاهد کاهش معنیداری داشت (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات دیاکسید تیتانیوم میتوانند اثر منفی بر پارامترهای خونی ماهی کپور معمولی و کلمه داشته باشند و باعث کاهش میزان گلبول قرمز و هموگلوبین در خون و در نهایت سبب مرگ ماهیان شوند.
نانو دیاکسید تیتانیوم
غلظت کشندگی
کپور معمولی
کُلمه
شاخصهای خونی
2016
09
21
19
34
https://japb.guilan.ac.ir/article_2026_2a1c238fd26ed2d00170df54bcf8ae5e.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
تثبیت آنزیم پروتئاز Penaeus vanamei بر روی نانولولههای کربنی و بررسی فعالیت و پایداری آن
پیمان
دهقان
احمد
همایی
پسماند صنعت آبزیان غنی از پروتئین بوده و بهترین راه بدست آوردن این مواد آلی استفاده از آنزیمهای پروتئاز است. از این رو، انتخاب یک پروتئاز مقاوم از یک گونه آبزی و استفاده از یک بستر مناسب برای تثبیت و استفاده طولانی مدت آن بسیار با اهمیت است. در این پژوهش پروتئاز خالص شده از میگوی Penaeus vanamei روی نانولولههای کربنی چندجداره (MWCNTS) تثبیت شد. پس از فعال کردن نانولولهها با اسید نیتریک، به منظور اتصال الکترواستاتیک آنزیم به آن، محلول پروتئینی با غلظت mg/mL7 به نانولولهها اضافه شد و محلول به دست آمده به مدت 4 ساعت در دمای C°10 انکوبه شد. بعد از 3 بار شستشو با بافر فسفات (pH 5/7)، نانوآنزیم در mL1 بافر فسفات حل شد. بر اساس نتایج به دست آمده، تثبیت آنزیم روی بستر نانولولههای کربنی، پایداری طولانی مدت، پایداری حرارتی و پایداری درpH های بحرانی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید. دمای بهینه آنزیم تثبیت شده از60 به C°80 افزایش یافت و pH بهینه تغییری نکرد. شاخصهای سینتیکی آنزیم (Km و kcat) نیز در هنگام تثبیت دستخوش تغییر شدند. این نتایج نشان میدهد که از آنزیم پروتئاز Penaeus vanamei تثبیت شده بر روی نانولولههای کربنی چندجداره، به دلیل پایداری بالا، میتوان برای کاربردهای بیوتکنولوژی استفاده کرد.
تثبیت
آنزیم پروتئاز
میگوی Penaeus vanamei
نانولولههای کربنی چندجداره
2016
09
21
35
56
https://japb.guilan.ac.ir/article_2044_33f023bcdb45bdae360bf4651d941a98.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
پاسخهای استرس و خونشناسی بچه ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) به دستکاریهای ناشی از صید
بهرام
فلاحتکار
عبدالعی
راهداری
الدوز
باقرپور
با توجه به جایگاه ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) در سیستم پرورش چند گونهای کپورماهیان، در این مطالعه تاثیر استرس ناشی از صید، دستکاری و حمل و نقل بر شاخصهای استرس و خونشناسی بچه ماهیان کپور نقرهای مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، شاخصهای مذکور قبل از حمل و نقل (بدون دستکاری)، در حین صید و 1، 3، 6، 12، 24 و 48 ساعت پس از انتقال بچه ماهیها با متوسط وزن 5/1±5/13 گرم اندازهگیری شد. شاخصهای استرس شامل کورتیزول، گلوکز و لاکتات در طی زمانهای مختلف دارای اختلاف معنیداری بودند (05/0>P)، به طوری که میزان کورتیزول و گلوکز پلاسما از هنگام صید تا 12 ساعت پس از آن افزایش یافت و پس از 24 ساعت کاهش معناداری پیدا کرد، ولی تا 48 ساعت بعد از صید به مقدار قبل از صید نرسید. بیشترین و کمترین مقدار لاکتات به ترتیب در زمان صید و 12 ساعت بعد از آن مشاهده شد. به استثنای تعداد مونوسیتها، همه شاخصهای خونشناسی شامل تعداد گلبولهای سفید، تعداد گلبولهای قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، وزن متوسط هموگلوبین گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولهای قرمز، درصد نوتروفیلها و لنفوسیتها در طی زمانهای مختلف دارای اختلاف معنیداری بودند (05/0>P). مقدار هموگلوبین و هماتوکریت 12 ساعت بعد از صید افزایش معناداری پیدا کرد (05/0>P). نتایج بررسی شاخصهای خونشناسی و استرس نشان داد که با توجه به تاثیرات استرس ناشی از صید و حمل و نقل بر وضعیت فیزیولوژیک بچه ماهیان کپور نقرهای، برای حفظ سلامتی و افزایش بقای بچه ماهیان باید از روشهایی با کمترین میزان دستکاری ماهی، استفاده کرد.
استرس
شاخصهای خونی
کورتیزول
گلوکز
آبزیپروری
کپور نقره ای
2016
09
21
57
74
https://japb.guilan.ac.ir/article_2027_197e55edd35e2144abf9acfb5d65cfb5.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
فیلوژنی مولکولی حلزون مخروطی دریایی Conus frigidus Reeve, 1848 از سواحل خلیج فارس (لارک و قشم) با استفاده از بارکدگذاری DNA
حلیمه
رجبی
حسین
ذوالقرنین
محمد تقی
رونق
احمد
سواری
محمد شریف
رنجبر
حلزون مخروطی Conus frigidus شکمپای دریایی شکارگر و سمی از کلاد Virgiconus است که در سواحل قشم و لارک یافت میشود. گونههای این کلاد از نظر ریختشناختی بسیار شبیه به هم هستند و گاهی به خطا نامگذاری میشوند. بنابراین، شناسایی مولکولی آنها حائز اهمیت است. در این مطالعه، استخراج DNA به روش CTAB انجام شد. از قطعه ژن COI به عنوان بارکد در شناسایی این گونه استفاده شد. پس از تکثیر قطعه ژن و توالییابی آن، درختهای تبارشناسی با استفاده از نرمافزارهای MEGA 6 و MrBayes 3.2 ترسیم شدند. نتایج نشان داد توالیهای نوکلئوتیدی قطعه ژن COI گونه C. frigidus در دو ساحل قشم و لارک با توالی گونه C. frigidus از ناحیه اندوپاسفیک تنها در یک نوکلئوتید اختلاف داشتند. رسم درخت تبارشناسی گونههای کلاد Virgiconus بیانگر تفاوت چشمگیر این گونه با گونههای مختلف در این کلاد بود. از این رو، به نظر می رسد که خواستگاه C. frigidus خلیج فارس، از گونههای مشابه آن در سواحل اقیانوس هند و آرام باشد. زمانی که شناسایی گونهها به دلیل شباهتهای ریختشناسی در کلاد Virgiconus مشکل میشود، شناسایی بر اساس ژن COI در تفکیک گونهها بسیار مفید خواهد بود.
COI
Conus frigidus
خلیج فارس
فیلوژنی
2016
09
21
75
97
https://japb.guilan.ac.ir/article_2040_907b256ca62d81b48b8241d8c5667559.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
اثر آفتکش دلتامترین بر میزان آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای Mytilaster lineatus
شاهین
شریعت پناهی
شیلا
صفائیان
محمد
عبدالهی
در مطالعه حاضر به بررسی اثر آفتکش دلتامترین بر روی فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای Mytilaster lineatus پرداخته شده است. بر اساس این مطالعه فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای M. lineatus در معرض غلظتهای زیر حد کشندگی سم دلتامترین، در کمترین غلظت (5/0 میلیگرم در لیتر) برابر با 1291/0±665/15 میکرومول در دقیقه در میلیگرم پروتئین و در بیشترین غلظت (1 میلیگرم در لیتر) برابر با 4334/0±912/11 میکرومول در دقیقه در میلیگرم پروتئین سنجش شد. همچنین با توجه به نتایج آماری به دست آمده به روش آنالیز واریانس یکطرفه، برای سم دلتامترین در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر اختلاف معنیداری در سطح فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای M. lineatus دیده نشد (05/0<P). ولی درغلظتهای 75/0 میلیگرم در لیتر و 1 میلیگرم در لیتر سم دلتامترین اختلافات معنیداری در سطوح فعالیت آنزیم استیلکولین استراز مشاهده شد (05/0>P). نتایج به دست آمده از بررسی سطوح فعالیت آنزیم استیلکولین استراز در دوکفهای M. lineatus در برابر سم دلتامترین در غلظتهای زیر حد کشندگی، نشان داد که اثر بازدارندگی سم دلتامترین بر فعالیت این آنزیم از غلظت 75/0 میلیگرم در لیتر نمایان شد و با افزایش بیشتر غلظت دلتامترین فعالیت آنزیم استیلکولین استراز نیز بیشتر کاهش یافت.
استیل کولین استراز
Mytilaster lineatus
دلتامترین
حد کشندگی
اثر بازدارندگی
2016
09
21
99
111
https://japb.guilan.ac.ir/article_2042_1a80043a50a6490279c6e529c7da3534.pdf
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
2345-3966
2345-3966
1395
4
2
JAPB Cover Page-English-V4-N2
JAPB Cover Page-English-V4-N2
JAPB Cover Page-English-V4-N2
2016
09
16
1
8
https://japb.guilan.ac.ir/article_2168_299250ffe0e20ccdf6e2dc5889294db2.pdf