ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر ویتامین نیاسین بر برخی شاخصهای خونشناسی بچه ماهی استرلیاد پرورشی (Acipenser ruthenus)
پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر مقادیر مختلف ویتامین نیاسین (B3) بر روی شاخصهای خون و ایمنی بچه تاسماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus) پرورشی انجام گرفت. این پژوهش در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی سد سنگر انجام شد. شش جیره غذایی شامل مقادیر 0، 10، 20، 30، 40 و 50 میلیگرم ویتامین B3 در هر کیلوگرم غذای خشک، به مدت 8 هفته برای تغذیه ماهیان استرلیاد در نظر گرفته شد. 90 قطعه ماهی استرلیاد با وزن متوسط 50 گرم به 18 وان فایبرگلاس معرفی شد. ماهیان روزانه به میزان 5 درصد وزن بدن تغذیه شدند. جهت نمونهبرداری، 3 ماهی از هر تیمار انتخاب و از ساقه دمی خونگیری انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده بین شاخصهای خونی گلبول قرمز، گلبول سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و حجم متوسط گلبول قرمز از لحاظ آماری اختلاف معنیداری مشاهده شد (05/0P<). اما در شاخصهای MCH، MCHC، لمفوسیت، مونوسیت، ائوزینوفیل اختلاف معنیداری مشاهده نشد (05/0P>). در بین شاخصهای ایمنی از جمله IgM و لیزوزیم اختلاف معنیدار مشاهده شد (05/0P<). افزودن 20 میلیگرم ویتامین نیاسین در هر کیلوگرم غذا اثر مطلوبی روی شاخصهای خونی از جمله هموگلوبین و هماتوکریت داشت. همچنین نتایج نشان داد که ویتامین نیاسین به میزان 30 میلیگرم در کیلوگرم بر روی IgM و لیزوزیم تاثیر مثبت داشت. در تیمار 30 میلیگرم در کیلوگرم نیاسین هر دو شاخص IgM و لیزوزیم افزایش پیدا کردند. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه پیشنهاد می شود جهت افزایش ایمنی از دز 30 میلیگرم در کیلوگرم استفاده شود.
https://japb.guilan.ac.ir/article_1703_66ded3c2714fe5ce08fb62e34d80c348.pdf
2015-09-22
1
14
استرلیاد
Acipenser ruthenus
نیاسین
شاخصهای خونی
شاخصهای ایمنی
رعنا
حق پرست
1
کارشناس ارشد تکثیر و پرورش آبزیان، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی
AUTHOR
حسین
خارا
h.khara1974@yahoo.com
2
دانشیار گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی
LEAD_AUTHOR
مسعود
فرخ روز
3
استادیار گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین توالی و کلونینگ ژن زایلناز باکتری Anoxybacillus flavithermus از چشمه آب گرم قینرجه، مشکینشهر
زایلنازهای مقاوم به گرما و قلیا آنزیمهای صنعتی مهمی به شمار میروند. این آنزیمها در صنایع غذایی (نانوایی و الکلسازی)، خمیر کاغذ و داروسازی کاربرد فراوانی دارند. زایلنازها قابلیت هیدرولیز زایلان (همیسلولز موجود در دیواره سلولی) را دارند و توسط گونههای مختلفی از میکروارگانیسمها مانند باکتریها، قارچها و برخی جلبکها تولید میشوند. در این مطالعه، ژن زایلناز از یک باکتری مقاوم به قلیا و گرما به نام Anoxybacillus flavithermus چشمه آب گرم قینرجه در مشکینشهر جداسازی و در باکتری E. coli سویه BL21 کلون شد. در ابتدا، ژنوم باکتری استخراج و با انجام واکنش PCR، ژن زایلناز جداسازی و تکثیر و سپس از طریق الکتروفورز، تکثیر ژن زایلناز تأیید شد. کلونینگ با هضم آنزیمی ژن زایلناز و وکتور pET21a+ با استفاده از آنزیمهای محدودگر NheI و XhoI، الحاق و انتقال وکتور نوترکیب به باکتری E. Coli سویه BL21 انجام شد. پرایمرهای تخصصی پیشرو و معکوس با سایت برش برای آنزیمهای NheI و XhoI طراحی شد و ژن با روش PCR تکثیر و سپس جهت کلونینگ، ترانسفورم شد. در نهایت، نتیجه کلونینگ از طریق انجام Colony-PCR و تعیین توالی ژن کلون شده تأیید شد. نتایج حاصل از آنالیز توالی ژن کلون شده و Colony-PCR، حاکی از تشابه ژن مورد نظر با زایلنازهای سویههای مختلف Anoxybacillus flavithermus بود.
https://japb.guilan.ac.ir/article_1702_5d5922314b3ac7f8abfa21d9892c8a73.pdf
2015-09-22
15
30
Anoxybacillus flavithermus
کلونینگ
PCR
زایلناز
نعیمه
مختارپور
1
کارشناس ارشد بیوشیمی، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان
AUTHOR
محمود رضا
آقا معالی
aghamaali@guilan.ac.ir
2
استادیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان
LEAD_AUTHOR
سید محسن
اصغری
3
استادیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه ویتلوژنین القا شده در پلاسمای جنس نر ماهی حوض به عنوان بیومارکر مواجهه با برهم زنندههای اندوکرینی
ماهی حوض ((Carassius auratus auratus از ماهیان آب شیرین و جزء اولین ماهیان اهلی شده و آکواریومی به حساب میآید. به منظور مطالعه میزان ویتلوژنین القاء شده پلاسما در این ماهی، از تیمارهای 17بتا- استرادیول، بیس فنول A (BPA)، نفتالن و بوتاکلر استفاده شد. بررسی حاضر طی دو مرحله مجزا انجام گرفت. در مرحله نخست، تیمارهای BPA، نفتالن و بوتاکلر با دوزهای µg/L500، µg/L200، µL/L28/0 طی مدت 15 روز به آکواریومهای حاوی ماهی حوض اضافه شدند و خونگیری در روزهای پنجم، دهم و پانزدهم انجام شد. در مرحله دوم، تیمارهای 17بتا- استرادیول، BPA، نفتالن و بوتاکلر به ترتیب با دوزهای mg/mL5/0، mg/Kg50، mg/Kg50 و µL20، مستقیما به ماهیها تزریق شدند و پس از 48 ساعت خونگیری صورت گرفت. بعد از جداسازی پلاسما، با استفاده از تست ALP میزان فسفات و ویتلوژنین هر یک از تیمارها اندازهگیری و محاسبه شد. نتایج به دست آمده از مرحله اول نشان داد بین مقادیر ویتلوژنین تیمارها و گروه شاهد اختلاف معنیدار وجود دارد (05/0P<). در بین تیمارها ابتدا 17بتا- استرادیول و سپس BPA بیشترین میزان ویتلوژنین را به خود اختصاص دادند. از لحاظ آماری بین دو تیمار نفتالن و بوتاکلر اختلاف معنیداری وجود نداشت. در مرحله دوم، نتایج به دست آمده اختلاف معنیداری را بین گروه شاهد و سایر تیمارها نشان داد (05/0P<0.05)، در حالی که بین دو تیمار BPA و نفتالن اختلاف معنیداری وجود نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده در این بررسی BPA، نفتالن و بوتاکلر با القاء ساخت ویتلوژنین در هر دو مرحله آزمایش، نشان دادند که میتوانند به عنوان EDC در نظر گرفته شوند.
https://japb.guilan.ac.ir/article_1704_b5da05f4701b51cccba548adf07c2fa1.pdf
2015-09-22
31
57
17بتا- استرادیول
بیس فنول A
نفتالن
بوتاکلر
ALP
EDC
الهام
عبدزاده
elham.abdzadeh@yahoo.com
1
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان
AUTHOR
بهروز
حیدری
bheidari@guilan.ac.ir
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان
LEAD_AUTHOR
رضا
حسن ساجدی
3
گروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تنوع ژنتیکی میگوی سرتیز Metapenaeus affinis در خلیج فارس بر اساس توالی ژن میتوکندریایی 16S rRNA
میگوی سرتیز رتبه دوم میزان صید میگوی را در استان هرمزگان داشته و در چرخه صید و صیادی خلیج فارس اهمیت زیادی دارد. از این رو، بررسی تنوع ژنتیکی این گونه مهم مد نظر قرار گرفت. نمونههای میگو از سه منطقه بندرعباس، بوشهر و آبادان جمعآوری شدند و برای توالییابی ژن میتوکندریایی 16S rRNA مورد بررسی قرار گرفتند. بهینهسازی واکنش PCR جهت تکثیر ژن انجام شد. نتایج توالییابی ژن 16S rRNA که شامل 486 باز همردیف شده بود، 480 جایگاه ژنی مونومورف، 6 جایگاه ژنی پلیمورف و 2 جایگاه انتقالی نشان داد. میانگین تنوع هاپلوتیپی برای نمونههای هر منطقه از 000/0±000/0 (بندرعباس) تا 215/0±333/0 (بوشهر) و 215/0±333/0 (آبادان) و میانگین تنوع نوکلئوتیدی برای نمونههای هر منطقه از 000/0±000/0 (بندرعباس) تا 003/0± 003/0 (بوشهر) و 001/0±001/0 (آبادان) متغیر بود. میانگین تنوع هاپلوتیپی بین سه منطقه 007/0±608/0 و میانگین تنوع نوکلئوتیدی 003/0±002/0 محاسبه شد. نتایج بیانگر متوسط بودن میزان تنوع هاپلوتیپی و کم بودن میزان تنوع نوکلئوتیدی در مناطق مورد مطالعه بود. از آنجا که یکی از علل کاهش شدید جمعیتها، فقدان تنوع ژنتیکی است، ارزیابی نتایج این بررسی و به کارگیری آن میتواند راهگشای مدیریت شیلاتی در بازسازی صحیح ذخایر این گونه با ارزش شود.
https://japb.guilan.ac.ir/article_1712_ad88e725b63f0862026f58964c31a326.pdf
2015-09-22
59
75
تعیین توالی
تنوع ژنتیکی
خلیج فارس
16S rRNA
Metapenaeus affinis
فاطمه
شهرانی کرانی
fatemeh_shahrani@yahoo.com
1
دانشگاه هرمزگان
AUTHOR
ایمان
سوری نژاد
i_sourinezhad@yahoo.com
2
دانشگاه هرمزگان
LEAD_AUTHOR
سعید
تمدنی جهرمی
stamadoni@yahoo.com
3
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان
AUTHOR
آرش
اکبرزاده
akbarzadeh@alumni.ut.ac.ir
4
دانشگاه هرمزگان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین محدوده کشندگی و غلظت کشنده (LC50) سولفات مس در قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)
هدف از این مطالعه تعیین غلظت کشنده (LC50 96h)، سولفات مس بر روی بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان (با میانگین وزن 39/0±0/10 گرم) است. آزمایش سمیت حاد به روش ساکن (Static) و بر اساس دستورالعمل استاندارد O.E.C.D. به مدت 96 ساعت روی بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان انجام شد. در آزمایش محدوده کشندگی سولفات مس روی بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان mg/L 1000-1 تعیین شد. در طی مدت زمان 24 الی 96 ساعت با افزایش غلظت سولفات مس مرگ و میر بچه ماهیان افزایش پیدا کرد. میزان LC50 48h نسبت به میزان LC50 24h کاهش داشت. همچنین غلظت کشنده در مدت زمان 72 ساعت نسبت به 24 و 48 ساعت کاهش واضحی را نشان داد. میزان غلظت کشنده 24، 48، 72 و 96 ساعته به ترتیب برابر با 10، 37/8، 79/4 و 96/0 میلیگرم بر لیتر بود. با توجه به این که درجهبندی سمیت مواد با استفاده از میزان LC50 96h مشخص میشود، از این نظر سولفات مس از نظر سمیت برای بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان «خیلی سمی» محسوب میشود.
https://japb.guilan.ac.ir/article_1713_72178e722bc8b0e6c99aef4ee394ed02.pdf
2015-08-23
77
88
سمیت
سولفات مس
غلظت کشنده
Oncorhynchus mykiss
صبا
حسینی
saba.hoseyny@gmail.com
1
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
AUTHOR
عبدالعلی
موحدی نیا
amovahedinia@yahoo.com
2
دانشیار گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
LEAD_AUTHOR
محسن
حیدری
heydari_mohsen84@yahoo.com
3
دانشجوی دوره دکترای تخصصی بهداشب و بیماری آبزیان دانشکده دامپزشکی تهران
AUTHOR
جواد
مهدوی
mahdavejavad60@yahoo.com
4
کارشناس ارشد شیلات، مرکز تحقیقات ماهیان سردآبی شهید مطهری، یاسوج
AUTHOR
یعقوب
جادی
yaqubjaddi1987@gmail.com
5
کارشناس ارشد آلودگی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
AUTHOR
زیبا
فیضی
6
کارشناس ارشد شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مقایسهای ساختار بافتی لوله گوارش Holothuria arenicola جمعآوری شده از سواحل خلیج فارس
مطالعه حاضر با هدف بررسی ساختار بافتی دستگاه گوارش خیار دریایی گونه Holothuria arenicola جمعآوری شده از سه منطقه در سواحل استان هرمزگان شامل بندر لنگه، جزیره قشم و جزیره هرمز، انجام شد. نمونهها، ابتدا در محلول فرمالین 10 درصد تثبیت شدند و پس از انجام مراحل معمول تهیه مقاطع بافتی، از بخشهای مختلف لوله گوارش مقاطعی به ضخامت 6 میکرون تهیه و به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگآمیزی شد. نتایج نشان داد مری از بافت پوششی سنگفرشی مطبق که روی پارین زیرمخاط قرار گرفته، تشکیل شده است و دو لایه عضله حلقوی و طولی دارد. معده از بافت پوششی استوانهای ساده پوشیده شده و فاقد غدد مخاطی است. سراسر روده توسط بافت پوششی استوانهای ساده که حاوی سلولهای جامی شکل است پوشیده شده است. کلواک توسط تعداد زیادی عضلات شعاعی نخی شکل به نام عضلات متسع کننده کلواک از اطراف به دیواره بدن متصل است.
https://japb.guilan.ac.ir/article_1714_4f01b6ff16b0d45f85e118f06706c2fe.pdf
2015-09-22
89
105
خیار دریایی
لوله گوارش
بافتشناسی
Holothuria arenicola
پوریا
واعظ نیا
poorvaez@gmail.com
1
گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
AUTHOR
نگین
سلامات
salamatnegin@gmail.com
2
گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
LEAD_AUTHOR
محمد تقی
رونق
mt_ronagh@yahoo.com
3
گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
AUTHOR
حسین
رامشی
hoosein_ramashi@yahoo.com
4
کارشناس ارشد ایستگاه تحقیقات شیلاتی نرمتنان خلیج فارس، بندرلنگه
AUTHOR