1
دانشجوی دکتری، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت
2
کارشناس ارشد زیست شناسی دریا، گروه قارچ شناسی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران
چکیده
در مطالعه حاضر فعالیت ضدقارچی گونه Plakobranchus ocellatus جمعآوری شده از آبهای جنوبی جزیره قشم در خلیج فارس بر سه قارچ Candida albicans، C. parapsilosis و C. glabrata که از قارچهای بیماریزای انسانی با خطرآفرینی زیاد هستند، مورد بررسی قرار گرفته است. عصارهها با استفاده از سه حلال با پایههای آلی و آبی (استونیتریل، اتانول و بافرفسفات) استخراج شده، در هفت غلظت جداسازی و توسط DMSO و آب مقطر استریل، رقیق شده و با روش Well Diffusion اثر داده شدند. بیشترین و کمترین قطر ممانعتی به ترتیب مربوط به عصاره استونیتریل بر قارچ C. parapsilosis و عصاره بافرفسفات بر قارچ C. albicans با غلظت μg/mL۲۰۰۰ بود. بیشترین اثر عصارهها بر قارچها در غلظتهای 600، 900، 2000 و μg/mL3000 مشاهده شد. عصاره آبی در مقایسه با عصارههای آلی تاثیر کمتری داشت که میتواند نشانی از کم بودن میزان ترکیبات فعال ضدقارچی با ماهیت پروتئینی و حساس به دما در عصارهها باشد. در مجموع، میتوان بیان کرد که جهت دستیابی به ترکیبات زیستفعال در عصارههایی با قطر بیشتر ممانعتی، تخلیص و استخراج متابولیتهای ثانویه ضروری است.
یاوری, لیلا, & اعتمادی دیلمی, ایلیا. (1393). ارزیابی عصارههای آلی و آبی استخراج شده از شکمپای خلیج فارس (Plakobranchus ocellatus: Gastropoda: Opisthobranchia) بر قارچ بیماریزای کاندیدا. فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 2(4), 51-65.
MLA
لیلا یاوری; ایلیا اعتمادی دیلمی. "ارزیابی عصارههای آلی و آبی استخراج شده از شکمپای خلیج فارس (Plakobranchus ocellatus: Gastropoda: Opisthobranchia) بر قارچ بیماریزای کاندیدا". فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 2, 4, 1393, 51-65.
HARVARD
یاوری, لیلا, اعتمادی دیلمی, ایلیا. (1393). 'ارزیابی عصارههای آلی و آبی استخراج شده از شکمپای خلیج فارس (Plakobranchus ocellatus: Gastropoda: Opisthobranchia) بر قارچ بیماریزای کاندیدا', فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 2(4), pp. 51-65.
VANCOUVER
یاوری, لیلا, اعتمادی دیلمی, ایلیا. ارزیابی عصارههای آلی و آبی استخراج شده از شکمپای خلیج فارس (Plakobranchus ocellatus: Gastropoda: Opisthobranchia) بر قارچ بیماریزای کاندیدا. فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 1393; 2(4): 51-65.