‌‌‌‌اثر استراتژی‌های مختلف غذایی بر عملکرد رشد و شاخص‌های خونی تاس‌ماهی سیبری (Brandt, 1869) Acipenser baerii در اندازه‌های متفاوت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد تکثیر و پرورش آبزیان، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، ایران

2 استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، ایران

3 استاد گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

4 استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، ایران.

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی اثرات استراتژی‌های مختلف غذایی بر عملکرد رشد و شاخص‌های هماتولوژیک تاسماهیان سیبری در دو اندازه متفاوت طی 45 روز انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار اندازه بزرگ با غذادهی در حد سیری (LA)، تیمار اندازه کوچک با غذادهی در حد سیری (SA)، تیمار اندازه بزرگ با غذادهی محدود (LR)، تیمار اندازه کوچک با غذادهی محدود (SR)، تیمار اندازه بزرگ گرسنه (LS) و تیمار اندازه کوچک گرسنه (SS) بودند. میانگین وزن ماهیان بزرگ 18/11 ± 75/465 گرم و ماهیان کوچک 12 ±40/250 گرم بود. وزن نهایی در تیمار LS و SS به طور معناداری پایین تر از دیگر تیمارهای آزمایشی بود (05/0>P). اثر متقابلی بین اندازه و استراتژی غذایی در شاخص های هماتولوژیک دیده نشد (05/0<P)، اما مقدار مونوسیت در تیمار LA نسبت به LR به طور معناداری بالاتر بود (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که محرومیت غذایی اثرات منفی شدیدی در ماهیان کوچک دارد؛ در حالی که این اثرات منفی در تیمارهای با غذادهی محدود کمتر بوده و این ماهیان با دوره‌های محدودیت غذایی سازش پیدا می کنند. همچنین نتایج نشان داد که استراتژی‌های مختلف غذایی در هر دو اندازه اثرات نامطلوبی روی شاخص‌های هماتولوژیک تاسماهی سیبری ندارد.

کلیدواژه‌ها