الگوی ساختاری روتیفر (Rotifera Cuvier, 1798) مناطق پیربازار، شیجان و بهمبر در تالاب انزلی و ارتباط آن با شاخص‌های محیطی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

2 دانشیار گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

3 دانشیار گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوزه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

4 استادیار پژوهشکده آبزی‌پروری آب‌های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران

چکیده

روتیفرها به عنوان غذای زنده برای تغذیه لارو ماهیان و همچنین به عنوان گونه‌هایی که در اکوسیستم‌های تالابی می‌توانند شاخص مناسبی در راستای تعیین کیفیت آب و تشخیص میزان یوتریفیکاسیون (پرغذایی) محسوب شوند، حائز اهمیت هستند. بررسی روتیفرها در سه منطقه پیربازار، شیجان و بهمبر طی سال 96-1395 به صورت ماهانه انجام شد. تعداد 29 جنس از 17 خانواده متعلق به  دو زیر راسته Monogononta و Bdelloidea در مناطق نمونه‌برداری شناسایی شد. بیشترین فراوانی روتیفرها در فصل تابستان در منطقه پیربازار و کمترین آن­ها در فصل زمستان در بهمبر بود. نتایج تحلیل تطبیق متعارف (CCA) نشان داد در منطقه پیربازار به دلیل آلودگی زیاد، روتیفرها با عوامل محیطی دما، pH، فسفر کل و نیتروژن کل همبستگی مثبت و با اکسیژن محلول  همبستگی منفی وجود داشت. تراکم جنس­های Filinia، Brachionus و Polyarthra از روتیفرها با دمای آب همبستگی مثبت و قوی و جنس Keratella با اکسیژن محلول همبستگی منفی داشت. همچنین منطقه پیربازار بر اساس شاخص تروفی تریکس نسبت به منطقه شیجان و بهمبر غنی‌تر بود.

کلیدواژه‌ها