استفاده از ترکیبات زیست‌فعال خیار ‌دریایی (Holothuria leucospilota) در پوشش رزین اپوکسی با هدف تهیه پوشش‌های آنتی‌فولینگ دوستدار محیط زیست

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، ایران

2 استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، ایران

3 دانشیار گروه زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریا، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران/دانشیار گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه قم، قم، ایران

4 دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریا، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

5 دانشیار گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

چکیده

استفاده از مواد آنتی­فولینگ طبیعی یک رویکرد جدید و مناسب برای حل مشکل جهانی فولینگ زیستی به شمار می­آید. در مطالعه حاضر، فعالیت ضدمیکروجلبکی و آنتی­فولینگی عصاره­های ان­هگزانی، متانولی و اتیل استاتی چهار اندام خیار­دریایی Holothuria leucospilota شامل دیواره بدن، گناد، لوله­ گوارش و درخت تنفسی بررسی شد. فعالیت ضد­میکروجلبکی عصاره­ها بر دو میکروجلبک Chlorella vulgaris و Isochrysis galbana با هدف تعیین کمترین غلظت بازدارندگی (MIC) آزمایش شد. سپس بهترین عصاره­ها برای بررسی فعالیت آنتی­فولینگی در محیط دریا در قالب پوشش رزین اپوکسی روی پنل­های فایبرگلاس (10×10 سانتی‌متری) رنگ­آمیزی شد و به مدت سه ماه در خلیج فارس (بندر گرزه) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عصاره اتیل استاتی دیواره بدن با کمترین MIC به میزان 062/0 میلی­گرم در میلی­لیتر در مقابل میکروجلبک I. galbana دارای بهترین عملکرد بازدارندگی بود. در پایان دوره سه ماهه آزمایش در دریا، پنل رنگ شده با رزین اپوکسی همراه با 4 درصد عصاره اتیل استاتی دیواره بدن دارای کمترین وزن نهایی به میزان 32/8 ± 33/123 گرم و همچنین کمترین درصد پوشش فولینگ به میزان 8/57 درصد در مقایسه با سایر پنل­های رزین اپوکسی با غلظت­های مختلف عصاره بود (05/0>P). با توجه به فعالیت بالای آنتی­فولینگی عصاره اتیل استاتی دیواره بدن H. leucospilota استفاده از آن به عنوان جایگزین بالقوه ترکیبات آنتی‌فولینگی سمی در رنگ­های آنتی­فولینگ قابل پیشنهاد است.

کلیدواژه‌ها


امینیراد ت.  1384.  تعیین  اثرات  پرورش  توام خیار  دریایی  با  میگوی  سفید  هندی Penaeus indicus بر روی رشد وزنی و طولی میگوها. پژوهش و سازندگی امور دام و آبزیان، 68: 23-19.
یحیوی م.، افخمی م. و احسان­پور م. 1392. تنوع زیستی خیارهای دریایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، انتشارات نوروزی. 186ص.
Andersen R.A. 2005. Algal Culturing Techniques. Elsevier Academic Press, USA. 578P.
Berglin M., Larsson A., Jonsson P.R. and Gatenholm P. 2001. The adhesion of the barnacle, Balanus improvisus, to poly(dimethylsiloxane) fouling-release coatings and poly(methyl methacrylate) panels: The effect of barnacle size on strength and failure mode. Journal of Adhesion Science and Technology, 15: 1485–1502.
Bordbar S., Anwar F. and Saari N. 2011. High-value components and bioactives from sea cucumbers for functional foods- A review. Marine Drugs, 9(10): 1761–1805.
De Nys R. and Guenther J. 2009. The impact and control of biofouling in marine finfish aquaculture. P: 177–221. In: Hellio C. and Yebra D. (Eds.). Advances in Marine Antifouling Coatings and Technologies. Woodhead Publishing, UK.
Edwards C.D., Pawluk K.A. and Cross S.F. 2015. The effectiveness of several commercial antifouling treatments at reducing biofouling on finfish aquaculture cages in British Columbia. Aquacultur Reserch, 46: 2225–2235.
Fitridge I., Dempster T., Guenther J. and De Nys R. 2012. The impact and control of biofouling in marine aquaculture: A review. Biofouling, 28: 649–669.
Goffredo G.B., Accoroni S., Totti C., Romagnoli T., Valentini L. and Munafo P. 2017. Titanium dioxide based nanotreatments to inhibit microalgal fouling on building stone surfaces. Building and Environment 112: 209–222.
Joshi M., Mukherjee A., Misra S. and Ramesh U. 2015. Need of natural biocides in antifouling paints for prevention of marine pollution. International Journal of Innovative Research and Development, 4(7): 43–49.
Kohler K. E. and Gill S. M., 2006. Coral Point Count with Excel extensions (CPCe): A Visual Basic program for the determination of coral and substrate coverage using random point count methodology. Computers and Geosciences, 32: 1259–1261.
Li Y.X., Wu H.X., Xu Y., Shao C.L., Wang C.Y. and Qian P.Y. 2013. Antifouling activity of secondary metabolites isolated from Chinese marine organisms. Marine Biotechnology, 15: 552–558.
Lin X.Y., Lu C.Y. and Ye Y. 2009. Toxicity of crude extracts from several terrestrial plants to barnacle larvae on mangrove seedlings. Ecological Engineering, 35(4): 502–510.
Mamelona J., Pelletier E., Girard-Lalancette K., Legault J., Karboune S. and Kermasha S. 2007. Quantification of phenolic contents and antioxidant capacity of Atlantic sea cucumber, Cucumaria frondosa. Food Chemistry, 104: 1040–1047.
Mashjoor S. and Yousefzadi M. 2017. Holothurians antifungal and antibacterial activity to human pathogens in the Persian Gulf. Journal of Medical Mycology, 27: 46–56.
Mert Ozupek N. and Cavas L. 2017. Triterpene glycosides associated antifouling activity from Holothuria tubulosa and H. polii. Regional Studies in Marine Science, 13: 32–41.
Omae I. 2006. General aspects of natural products antifoulants in the environment. P: 227–262. In: Konstantinou I.K. (Ed.). Antifouling Paint Biocides. The Handbook of Environmental Chemistry. Springer, Germany.
Pangestuti R. and Arifin Z. 2018. Medicinal and health benefit effects of functional sea cucumbers. Journal of Traditional and Complementary Medicine, 8: 341–351.
Piazza V., Roussis V., Garaventa F., Greco G., Smyrniotopoulos V., Vagias C. and Faimali M. 2011. Terpenes from the Red Alga Sphaerococcus coronopifolius inhibit the settlement of barnacles. Marine Biotechnology, 13: 764–772.
Puentes C., Carreno K., Santos-Acevedo M., Gomez-Leon J., Garcia M., Perez M., Stupak M. and Blustein G. 2014. Anti-fouling paints based on extracts of marine organisms from the Colombian Caribbean. Ship Science and Technology, 8(15): 75–90.
Purcell S., Samyn Y. and Conand C. 2012. Commercially important sea cucumbers of the world. FAO Species Catalogue for Fishery Purposes No.: 6. FAO, Rome. 155P.
Rajan R., Selvaraj M., Palraj S. and Subramanian G. 2016. Studies on the anticorrosive & antifouling properties of the Gracilaria edulis extract incorporated epoxy paint in the Gulf of Mannar Coast, Mandapam, India. Progress in Organic Coatings, 90: 448–454.
Schultz M.P., Bendick J.A., Holm E.R. and Hertel W.M. 2011. Economic impact of biofouling on a naval surface ship. Biofouling, 27(1): 87–98.
Soliman Y.A., Mohamed A.S. and NaserGomaa M. 2014. Antifouling activity of crude extracts isolated from two Red Sea puffer fishes. Egyptian Journal of Aquatic Research, 40(1): 1–7.
Suresh M., Iyapparaj P. and Anantharaman P. 2016. Antifouling activity of lipidic metabolites derived from Padina tetrastromatica. Applied Biochemistry and Biotechnology, 179(5): 805–818.
Tait K. and Havenhand J. 2013. Investigating a possible role for the bacterial signal molecules N-acylhomoserine lactones in Balanus improvisus cyprid settlement. Molecular Ecology, 22(9): 2588–2602.
Thakur N.L., Thakur A.N. and Muller W.E.G. 2005. Marine natural products in drug discovery. Natural Product Radiance, 4(6): 471–477.
Xin X., Huang G., Zhou X., Sun W., Jin C., Jiang W. and Zhao S. 2017. Potential antifouling compounds with antidiatom adhesion activities from the sponge-associated bacteria, Bacillus pumilus. Journal of Adhesion Science and Technology, 31(9): 1028–1043.
Yang C., Sun W., Liu S. and Xia C. 2015. Comparative effects of indole derivatives as antifouling agents on the growth of two marine diatom species. Chemistry and Ecology, 31(4): 299–307.