فاکتور های زیست محیطی از جمله شوری و دما می توانند بر فیزیولوژی و کارایی رشد در ماهی ها موثر باشند، از این رو ممکن است بسیاری از اندام های داخلی آن‌ها از جمله کلیه، دامنه وسیعی از تغییرات مورفولوژیکی و عملکردی را نشان دهند. در مطالعه حاضر، تغییرات بافتی قسمت های مختلف کلیه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی و طولی به ترتیب 58/0±28/38 گرم و 10/0±04/14 سانتی‌متر مورد بررسی قرار گرفته است. بچه ماهیان به مدت 21 روز در گروه های دمایی 20، 25 و 30 درجه سانتی گراد در سه سطح شوری 0، 5 و ppt10 نگهداری شدند. نمونه برداری در روز های 7 و 21 انجام شد، نمونه ها پس از زیست‌سنجی به آزمایشگاه منتقل شدند و بافت مورد نظر جدا و در محلول بوئن به مدت 4824 ساعت فیکس شد. برای مطالعه بافت کلیه از رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد مساحت گلومرول با افزایش دما در هر دو نمونهبرداری به طور معنی‌داری کم شد و بیش‌ترین مساحت گلومرول در دمای 20 درجه سانتی گراد مشاهده شد (05/0P) کم‌تر از اثر دما (05/0P
)