بررسی تایید وجود DNA تاس‌ماهیان در محصولات زیبایی با استفاده از روش بارکدینگ ژن‌های میتوکندریایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار بخش ژنتیک و بیوتکنولوژی، موسسه تحقیقات بین المللی تاس‌ماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران

2 مربی بخش ژنتیک و بیوتکنولوژی، موسسه تحقیقات بین المللی تاس‌ماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران

چکیده

به منظور بررسی وجود یا عدم وجود DNA در نمونه کرم و عصاره خاویار، چهار نمونه کرم و یک نمونه عصاره خاویار با استفاده از نانودراپ و  ژل آگارز ارزیابی شدند. میزان DNA استخراج شده در نمونه‌های کرم و عصاره خاویار بر اساس سنجش با نانودراپ برابر با 5 تا 20 نانوگرم در میکرولیتر بود، ولی بررسی این نمونه‌ها به جهت غلظت کم، روی ژل امکان‌پذیر نشد. به منظور آزمودن وجود یا عدم وجود DNA در عصاره و کرم خاویار در کرم آرایشی از روش ردیابی DNA میتوکندریایی گونه‌های تاس‌ماهیان و با استفاده از تکثیر قطعات پراهمیت در آزمون‌های بارکدینگ (Barcoding) جهانی مثل قطعه سیتوکروم اکسیداز I (COI )و سیتوکروم اکسیداز b (Cyt b) استفاده شد. قطعات تکثیر شده در کرم‌ها و عصاره خاویار مورد آنالیز توالی‌یابی قرار گرفتند که طول قطعه در ژن COI برابر 650 نوکلئوتید و در Cyt b برابر 1200 نوکلئوتید بود. نتایج نهایی نشان داد نمونه‌های کرم و عصاره، حاوی DNA تاس‌ماهیان بود و گونه تاس‌ماهی که از آن برای تهیه کرم استفاده شده بود به گونه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) نزدیک‌تر بود.

کلیدواژه‌ها


بهمنی م. 1385. صنعت خاویار ایران. آموزش کشاورزی وابسته به دفتر خدمات تکنولوژی آموزشی وزارت جهاد کشاورزی، موج سبز. 120ص.
کلنگی میاندره ح.، فرحمند ح.، عقیلینژاد س.م. و اکبرزاده آ. 1391. معرفی ژن سیتوکروم b به عنوان ژن مناسب جهت تشخیص هویت خاویار و ماهیان خاویاری دریای خزر. فصلنامه بهره‌برداری و پرورش آبزیان، 1(2): 62-51.
مرادی ی. 1387. روش‌های فرآوری و کنترل کیفی خاویار. موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی. 132ص.
Bergman P., Schumer G., Blankenship S. and Campbell E. 2016. Detection of adult green sturgeon using environmental DNA analysis. PLoS One, 11(4): 1–8 (e0153500).
Bronzi P. and Rosenthal H. 2014. Present and future sturgeon and caviar production and marketing: A global market overview. Journal of Applied Ichthyology, 30: 1536–1546.
Bronzi P., Rosenthal H. and Gessner J. 2011. Global sturgeon aquaculture production: An overview. Journal of Applied Ichthyology, 27: 169–175.
Ciftci Y., Eroglu O. and Firidin S. 2013. Mitochondrial cytochrome b sequence variation in three sturgeon species (A. stellatus Pallas, 1771, A. gueldenstaedtii Brandt, 1833, H. huso Linnaeus, 1758) from the Black Sea Coasts of Turkey. Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 13: 291–303.
Dasmahapatra K.K. and Mallet J. 2006. DNA barcodes: Recent successes and future prospects. Heredity, 97(4): 254–255.
Dawnay N., Ogden R., McEwing R., Carvalho G.R. and Thorpe R.S. 2007. Validation of the barcoding gene COI for use in forensic genetic species identification. Forensic Science International, 173: 1–6.
Hebert P.D.N., Cywinska A., Ball S.L. and DeWaard J.R. 2003a. Biological identification through DNA barcodes. Proceedings of the Royal Society of London B, 270: 313–321.
Hebert P.D.N., Ratnasingham S. and DeWaard J.R. 2003b. Barcoding animal life: Cytochrome c oxidase subunit 1 divergences among closely related species. Proceedings of the Royal Society of London B, 270: S96–S99.
Kumar S., Stecher G., Li M., Knyaz C. and Koichiro Tamura. 2018. MEGA X: Molecular evolutionary genetics analysis across computing platforms. Molecular Biology and Evolution 35: 1547–1549.
Ludwig A., Debus L. and Jenneckens I. 2002. A molecular approach to control theinternational trade in blackcaviar. Hydrobiology, 87(5‐6): 661–674.
Ludwig A., Lieckfeldt D. and Jahrl J. 2015. Mislabelled and counterfeit sturgeon caviar from Bulgaria and Romania. Journal of Applied Ichthyology, 31(4): 587–591.
Marko P.B., Lee S.C., Rice A.M., Gramling J.M., Fitzhenry T.M., McAlister J.S., Harper G.R. and Moran A.L. 2004. Mislabeling of a depleted reef fish. Nature, 430: 309–310.
Pappalardo A.M. and Ferrito V. 2019. A COIBar-RFLP strategy for the rapid detection of Engraulis encrasicolus in processed anchovy products. Food Control, 57: 385–392.
Pappalardo A.M., Federico C., Sabella G., Saccone S. and Ferrito V. 2015. A COI nonsynonymous mutation as diagnostic tool for intraspecific discrimination in the European anchovy Engraulis encrasicolus (Linnaeus). PLoS ONE 10(11): 1–12 (e0143297).
Popa G.O., Dudu A., Banaduc D., Curtean-Banaduc A., Teodora Barbalata T., Alexandru Burcea A., Florescu L.E., Georgescu S. E. and Costache M. 2017. Use of DNA barcoding in the assignment of commercially valuable fish species from Romania. Aquatic Living Resources, 30, 20: 1–12.
Raymakers C. 2006. CITES, the convention on internationaltradein endangered species of wild Fauna and Flora: Its role in the conservation of Acipenseriformes. Journal of Applied Ichthyology, 22: 53–65.
Waraniak J., Blumstein D.M. and Scribner K.T. 2017. Barcoding PCR primers detect larval lake sturgeon (Acipenser fulvescens) in diets of piscine predators. Conservation Genet Resource, 10: 259–268.
Ward R.D., Zemlak T.S., Innes B.H., Last P.R. and Hebert P.D.N. 2005. DNA barcoding of Australia's fish species. Philosophical Transactions of the Royal Society (B), 360: 1847–1857.
Wolf C., Rentsch J. and Hubner P. 1999. PCR-RFLP analysis of mitochondrial DNA: A reliable method for species identification. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 47: 1350–1355.
 Wong E.H.K. and Hanner R.H. 2008. DNA barcoding detects market substitution in North American seafood. Food Research International, 41: 828–837.
Xiao W., Zhang Y. and Liu H. 2001. Molecular systematics of Xenocyprinae (Teleostei: Cyprinidae): taxonomy, biogeography, and coevolution of a special group restricted in East Asia. Molecular Phylogenetics Evolution, 18: 163–173.