لیزوزیم یک مولکول کلیدی در سیستم ایمنی غیراختصاصی است و در سیستم دفاعی بسیاری از گونه‌ها نقش اساسی را در انهدام و سرکوب گونههای بیماریزای باکتریایی، با هیدرولیز پیوند گلیکوزیدی بین N- استیل مورامیک اسید و N- استیل گلوکزآمین لایه پپتیدوگلیکان دیواره سلولی باکتری‌ها بر عهده دارد. در گونههای دریایی بیش‌ترین میزان این آنزیم در بافتهایی مانند کلیه و طحال گزارش شده است. در این بررسی نمونه اولیه از بافت فوق کلیه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum) استخراج شده، با استفاده از آمونیوم سولفات به صورت جزئی تخلیص شد و ویژگیهایی مانند دما، pH بهینه و اثر غلظت‌های مختلف نمک کلرید سدیم و اوره بر فعالیت لیزوزیم مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان فعالیت این آنزیم با استفاده از سوسپانسیون باکتری Micrococcus lysodeikticus به عنوان سوبسترا به دست آمد. نتایج نشان داد که pH بهینه لیزوزیم ماهی سفید 6 و دمای بهینه 45 درجه سانتیگراد است. به علاوه فعالیت لیزوزیم ماهی سفید وابسته به نمک است.
)