ارزیابی تاثیر غلظت‌های زیر حدکشنده دیازینون و آندوسولفان بر پاسخ بویایی تاس‌ماهی ایرانی (Acipenser persicus) انگشت‌قد با استفاده از محرک‌های بویایی

نبوی, سید حسین; ابطحی, بهروز; جعفری شموشکی, ولی اله; قربانی, رسول

ارزیابی تاثیر غلظت‌های زیر حدکشنده دیازینون و آندوسولفان بر پاسخ بویایی تاس‌ماهی ایرانی (Acipenser persicus) انگشت‌قد با استفاده از محرک‌های بویایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری زیست‌شناسی دریا، گروه زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.

² دانشیار گروه زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

³ دانشیار گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.

چکیده

هدف بررسی حاضر یافتن تاثیر غلظتهای زیر حدکشنده دیازینون و آندوسولفان (آفتکشهای کشاورزی) بر پاسخ بویایی بچه تاس‌ماهیان ایرانی (Acipenser persicus) انگشت‌قد بود. در این مطالعه، محدوده وزنی بچه ماهیان 9-7 گرم و دامنه طولی 13-10 سانتیمتر بود. برای مطالعه کمی و کیفی اثرات محیطی بر پاسخ‌های بویایی، از اسیدهای آمینه گلیسین و آلانین (با غلظت 001/0 مول بر لیتر به عنوان محرک بویایی)، عصاره دافنی (شاهد مثبت) و آب معمولی (شاهد منفی) هر یک با پنج تکرار استفاده شد. پاسخهای بویایی بچه ماهیان در آب معمولی کارگاه و غلظتهای زیر حدکشنده ₁₀LC و ₅₀LC1/0 دیازینون و آندوسولفان بعد از 24، 48 و 96 ساعت نگهداری، مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، پاسخهای بویایی به محرک‌های بویایی در هر دو غلظت ₁₀LC و ₅₀LC1/0 دیازینون با افزایش غلظت و گذشت زمان نسبت به شاهد روند کاهشی نشان داد. غلظت ₅₀LC1/0 آندوسولفان، موجب کاهش بیشتری در پاسخ بویایی نسبت به شاهد شد. این نتایج پیشنهاد می‌کنند که عوامل محیطی بر پاسخ‌های بویایی در تاس‌ماهی ایرانی موثر هستند.

کلیدواژه‌ها