اثرات میکروپلاستیک پلی اتیلن با چگالی بالا(HDPE) بر شاخص های رشد بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)

جمشیدی, آرش; ستاری, مسعود; پژند, ذبیح اله; راستا, مجید

doi:10.22124/japb.2024.27770.1547

اثرات میکروپلاستیک پلی اتیلن با چگالی بالا(HDPE) بر شاخص های رشد بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان

² استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران.

³ کارشناس ارشد آزمایشگاه/موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر

⁴ شاغل در چین

10.22124/japb.2024.27770.1547

چکیده

توسعه، پیشرفت و سهولت استفاده از پلاستیک ها و گسترش زباله های پلاستیکی منجر شده که عصر کنونی را عصر پلاستیک نامگذاری کنند. پایداری و قوام پلاستیک ها منجر به تجمع وسیع در منابع آبی و آلودگی های زیست محیطی شده است. قطعات بزرگ پلاستیک قابل جمع آوری هستند، اما جمع آوری ذرات ریزتر از 5 میلی متر که میکروپلاستیک نامیده می شوند، میسر نبوده و خطرات بوم شناختی زیادی برای آبزیان دارند. پلی اتیلن از فراوان ترین این ذرات است که به وفور در همه جا یافت می شود. هدف از این تحقیق تعیین اثرات میکروپلاستیک پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) بر شاخص های رشد و ضریب تبدیل غذایی بچه ماهیان ازون برون (Acipenser stellatus) بود. این تحقیق در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری به انجام رسید. تعداد12 مخزن با ظرفیت200 لیتر تهیه و در هر مخزن10عدد بچه ماهی ازون برون با میانگین وزنی 18 تا20 گرم قرار داده شد. بچه ماهیان به مدت سی روز، برای ارزیابی اثرات اضافه کردن میکروپلاستیک در غذا به صورت انکپسوله، با 3 تیمار و یک گروه شاهد و 3 تکرار با غلظت های 1، 10 و 100 میلی گرم در کیلوگرم جیره برای هر تیمار در معرض قرار گرفتند. غذادهی با جیره فرموله شده و در سه نوبت طی روز انجام شد. زیست سنجی ماهیان در پایان دوره و پس از گرسنه نگه داشتن 24 ساعتی ماهیان و با دقت0/1 گرم برای وزن و 1 میلی متر برای درازای کل به صورت انفرادی انجام شد. پس از آن شاخص های رشد از قبیل وزن نهایی، درازای نهایی، نرخ رشد ویژه (SGR)، درصد افزایش وزن بدن (BWI)، ضریب چاقی (CF)، نرخ رشد روزانه (ADG) ضریب تبدیل غذایی (FCR) و درصد بازماندگی (SR) اندازه گیری و محاسبه شد. بنابر تحقیق حاضر، با توجه به بررسی ها مشخص شد که میکروپلاستیک پلی اتیلن با چگالی بالا بر بچه ماهیان ازون برون، باعث کم شدن اشتها و کاهش میل به غذا شده است. بر روی شاخص های رشد از قبیل میانگین وزن نهایی (p = 0.045)، درصد افزایش وزن (p = 0.042)، رشد روزانه (p = 0.032)، نرخ رشد ویژه (p = 0.041) اثرات مخربی داشته و بر ضریب تبدیل غذایی (p = 0.042) نیز تأثیر منفی گذاشته و با شاهد اختلاف معنی داری مشاهده شد. وجود این ذرات در غذا از بابت ایجاد سیری کاذب در ماهیان، منجر به عدم غذاخوردن با افزایش غلظت میکروپلاستیک در جیره شد. وجود میکروپلاستیک در غذا با دوزهای 1، 10 و 100 میلی گرم در کیلوگرم جیره باعث کاهش رشد ماهیان شده و هضم و جذب غذا را کم کرد و بر بچه ماهیان ازون برون اثر سوء از جمله لاغری و عدم رشد مناسب داشت.

کلیدواژه‌ها