قابلیت تحمل بچه ماهی سفید ) (Rutilus frisii به آب دریای خزر از طریق ارزیابی توان تنظیم اسمزی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 رییس بخش آبزی پروری پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی کشور

2 مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

3 پژوهشکده آبزی‌پروری آب‌های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران

10.22124/japb.2025.26509.1524

چکیده

در این تحقیق از بچه ماهیان با میانگین وزنی 3/0 ± 5/2 گرمی استفاده شد که در 3 گروه آب دریای خزر با شوری 11درهزار ، آب 7 در هزار (شرایط مصبی) و آب شیرین (شرایط رودخانه با شوری کمتر از 5/0 در هزار)، و هر گروه با سه تکرار قرار گرفتند. در فواصل زمانی 0، 3، 72 و 240 ساعت خون گیری با روش قطع ساقه دمی و جمع آوری خون توسط لوله های مویین هپارینه انجام شد و غلظت یون های منیزیوم، کلسیم و کلر با روش طیف سنجی اسپکتروفتومتری، یون های سدیم و پتاسیم توسط طیف سنجی انتشار اتمی شعله، فشار اسمزی با اندازه گیری نقطه انجماد پلاسما و میزان هورمون کورتیزول خون براساس روش RIA اندازه گیری شدند. جهت تهیه مقاطع بافت کلیه بچه ماهیان از روش بافت شناسی کلاسیک استفاده شد. از نتایج سنجش یون ها و فشار اسمزی در روز دهم آزمایش، می توان توانایی تنظیم اسمزی بچه ماهیان 5/2 گرم در محدوده شوری 7 (شرایط مصبی) تا 11 در هزار (آب دریای خزر) را تأئید نمود. اگر شرایط مصبی جهت رهاسازی بچه ماهی سفید مناسب باشد می توان از بچه ماهی سفید 5/2 گرمی برای رهاسازی به مصب به منظور حفظ ذخایر استفاده نمود. اما در صورت نامساعد بودن شرایط رودخانه ای و مصبی جهت رهاسازی بچه ماهی سفید، می توان بچه ماهی های 5/2 تا 3 گرمی را مستقیم در مناطق ساحلی ( با شوری 11 گرم در لیتر) رهاسازی نمود. اگرچه در صورت مناسب بودن شرایط رودخانه ای رهاسازی بچه ماهیان در مناطق رودخانه ای شرط لازم است تا آداپتاسیون تدریجی در بچه ماهیان بوقوع بپیوندد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات