اثرات سطوح مختلف زئوتن در جیره غذایی بر شاخص‌های رشد، ترکیب بیوشیمیایی لاشه و عملکرد سیستم ایمنی ماهی کپور معمولی انگشت‌قد (Cyprinus carpio)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران

2 استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر،خرمشهر، ایران

3 دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر،خرمشهر، ایران

4 دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران

چکیده

در این مطالعه، تاثیر زئوتن بر شاخص­های رشد، ترکیب لاشه و ایمنی کپور معمولی انگشت‌قد بررسی شد. به این ترتیب که 180  قطعه ماهی (میانگین وزن 1/0±3/20 گرم) به طور تصادفی به چهار تیمار تقسیم و به مدت ۸ هفته، به ترتیب با جیره­های حاوی 0 (تیمار شاهد)، 2، 4 و 8 گرم زئوتن بر کیلو­گرم جیره، تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، در تیمارهای 2 و 4 گرم زئوتن میانگین وزن نهایی، ضریب چاقی، کارایی غذایی، ضریب کارایی پروتئین، شاخص کبدی و شاخص احشایی افزایش و FCR کاهش نشان داد (05/0>P). بالاترین میزان رطوبت لاشه و همچنین پایین­ترین میزان چربی لاشه مربوط به تیمار­های 2 و 4 گرم بود (05/0>P). خاکستر لاشه در تیمار 8 گرم بالاترین میزان را داشت (05/0>P). شاخص­های بیوشیمیایی و ایمنی سرم خون، میزان گلوبولین، لیزوزیم، کمپلمان و IgM در تیمار 4 گرم به صورت معنادار بالاتر از تیمار شاهد و تیمار 8 گرم بود (05/0>P). کمترین و بیشترین تعداد گلبول‌های سفید به ترتیب در تیمارهای 8 گرم و 2 گرم زئوتن مشاهده شد. بالاترین درصد لنفوسیت و نوتروفیل به ترتیب در تیمارهای 2 گرم و 4 گرم زئوتن دیده شد. در مجموع، زئوتن با سطوح 2 تا 4 گرم بر کیلوگرم  موجب بهبود رشد، کیفیت لاشه و شاخص‌های ایمنی کپور معمولی انگشت‌قد می‌شود.

کلیدواژه‌ها